337. Powinnam się tłumaczyć?

 Witajcie najukochańsi czytelnicy!♥

Z bardziej lub mniej oczywistych powodów musiałam chwilowo przerwać pisanie bloga. Traktuję go częściowo jako pamiętnik, ale muszę wziąć pod uwagę, że wszystko jest publiczne. Ma dostęp do tego nieograniczone grono osób i wolałabym nie wyżalać się tu pod wpływem emocji. Myślę, że podjęłam rozsądną decyzję odchodząc. Ale! Nie zamierzam porzucać bloga, nie ma mowy! Kocham go całym serduszkiem i zamierzam poprowadzi ile tylko dam radę. Tak więc wracam do Was.

Wzięłam się za oszczędzanie i to tak całkiem na poważnie. Jako, że wszystkie pieniądze, które miałam fizycznie w portfelu wydawałam, a na koncie w kółko przed cyframi pojawiał się wielki minus musiałam znaleźć inny sposób. No i znalazłam. Najbanalniejszy, a zarazem dla mnie najskuteczniejszy. Założyłam sobie słoiczki skarbonki z etykietką na jaki cel zbieram pieniądze. Kiedy widzę na co tak usilnie odkładam odechciewa mi się zamienić je na głupoty. Tym sposobem wreszcie kupiłam zaległe mangi, na które wiecznie brakowało gotówki. Da się? Da!
 Na świńskie kocyki też się wreszcie znalazły fundusze. No i na maskę, na którą przymierzam sie już chyba z pół roku. Zawsze wypadała mi z głowy, albo kiedy akurat pamiętałam nie miałam pieniędzy. No, ale wreszcie się doczekałam.

Teraz tylko czekać na wypłatę, bo znowu pojawiłam się na planie. Kolejna zabawna rola, kolejna wielka miłość no i pierwsze od lat śpiewanie! Tak, tak! Pierwszy raz od lat musiałam zaśpiewać przed ludźmi. Głosu nie mam, ale nie dali mi wyboru. Zaopatrzcie się wiec w zatyczki do uszu oglądając odcinek 'Szkoła' nr 151 :D.

ASK         FACEBOOK        TUMBLR       INSTAGRAM